Provided by: manpages-pl_4.23.1-1_all bug

NAZWA

       resolv.conf - plik konfiguracyjny mechanizmu obsługi nazw (ang. resolver)

SKŁADNIA

       /etc/resolv.conf

OPIS

       Obsługa  nazw  (resolver)   jest  zbiorem funkcji biblioteki C, które umożliwiają dostęp do internetowego
       systemu serwerów nazw (DNS). Plik konfiguracyjny zawiera informacje, odczytywane przez procedury  obsługi
       nazw  podczas  ich  pierwszego  wywołania  przez  proces,  i jest czytelny zarówno dla maszyny, jak i dla
       człowieka. Zawiera listę słów kluczowych z wartościami, które  udostępniają  różne  informacje  dotyczące
       obsługi  nazw.  Plik  konfiguracyjny  jest  uważany za zaufane źródło informacji DNS; więcej informacji w
       opisie opcji trust-ad.

       Jeśli ten plik nie istnieje, to jedynym odpytywanym serwerem nazw jest wtedy ten z  maszyny  lokalnej,  a
       lista przeszukiwań zawierająca nazwę lokalnej domeny jest konstruowana z nazwy komputera.

       Opcje konfiguracji są następujące:

       nameserver Adres IP serwera nazw.
              Adres internetowy serwera nazw, który powinien być odpytywany przez funkcje obsługi nazw albo jako
              adres IPv4 (w notacji kropkowej) lub jako adres IPv6 w notacji dwukropkowej (i być może kropkowej)
              zgodnie  z  RFC  2373. W pliku można podać maksymalnie MAXNS (obecnie 3, patrz <resolv.h>) serwery
              nazw, po jednym przy słowie kluczowym. Jeśli jest kilka serwerów, biblioteka obsługi nazw odpytuje
              je w kolejności, w jakiej zostały wymienione. Jeśli nie ma  żadnego  wpisu  nameserver,  domyślnym
              zachowaniem  jest  korzystanie z serwera nazw na maszynie lokalnej.  (Stosowany algorytm polega na
              próbie odpytania serwera nazw, a jeśli przekroczy ona czas oczekiwania, następuje próba  odpytania
              następnego,  aż  zabraknie  serwerów  nazw.  Następnie występuje ściśle określona liczba ponownych
              odpytań wszystkich serwerów nazw).

       search Lista przeszukiwania nazw komputerów.
              Domyślnie, lista przeszukiwań zawiera jeden wpis - nazwę lokalnej domeny. Jest  ona  określana  na
              podstawie nazwy lokalnego komputera, zwróconej przez gethostname(2) - za domenę uważa się wszystko
              po pierwszej „.”.  Ostatecznie, jeśli nazwa komputera nie zawiera „.” za domenę główną przyjmowana
              jest nazwa lokalnej domeny.

              Można  to  zmienić,  przez podanie żądanej ścieżki poszukiwania domeny po słowie kluczowym search,
              używając spacji lub tabulacji do oddzielenia nazw.  Funkcje obsługi nazw dla zapytań zawierających
              w sobie mniej niż ndots kropek  (domyślnie  -  1)  będą  próbowały  kolejnych  składników  ścieżki
              poszukiwania,  aż  do znalezienia.  Dla środowisk z wieloma poddomenami, proszę przeczytać poniżej
              options ndots:n,  aby  uniknąć  ataków  typu  man-in-the-middle  oraz  niepotrzebnego  odpytywania
              głównych  serwerów  nazw.   Należy  zauważyć,  że  proces  ten  może  być powolny i powodować duże
              obciążenie sieci, jeśli serwery dla podanych domen nie są lokalne, a czas oczekiwania na odpowiedź
              po  zapytaniu  przekracza  czas  oczekiwania,  gdy  dla  którejś  z  domen  wszystkie  serwery  są
              niedostępne.

              Jeśli występuje wiele wpisów search, użyta będzie wyłącznie lista przeszukiwań z ostatniego wpisu.

              W glibc 2.25 i wcześniejszych, lista przeszukiwania jest ograniczona do sześciu domen z maksymalną
              liczbą 256 znaków. Od glibc 2.26 brak limitów listy przeszukiwania.

              Opcja  domain jest przestarzałym odpowiednikiem listy przeszukiwania search, która obsługuje tylko
              pojedynczy wpis.

       sortlist
              Umożliwia sortowanie adresów zwracanych przez gethostbyname(3).  Lista  sortowania  jest  podawana
              przez pary adresów IP i masek sieci. Maska sieci jest opcjonalna i domyślnie ma wartość naturalnej
              maski  dla  danej  sieci.  Adres  IP  jest  oddzielany od maski sieci ukośnikiem. W polu tym można
              podawać do 10 par. Przykład:

                  sortlist 130.155.160.0/255.255.240.0 130.155.0.0

       options
              Pole to umożliwia modyfikację pewnych wewnętrznych zmiennych funkcji obsługi nazw.  Jego  składnia
              to:

                     options opcja ...

              gdzie opcja jest jedną z następujących:

              debug  Ustawia  RES_DEBUG  w  _res.options  (działa  tylko  gdy  glibc  został zbudowany z obsługą
                     debugowania; zobacz resolver(3)).

              ndots:n
                     Ustawia próg liczby kropek, które muszą pojawić się w nazwie podanej do  res_query  (zobacz
                     resolver(3))  przed  wykonaniem początkowego absolutnego zapytania. Domyślną wartością jest
                     "1", co oznacza, że jeśli w nazwie znajdują się jakieś  kropki,  to  powinna  być  najpierw
                     sprawdzona  jako  nazwa  absolutna,  bez dokonywania żadnych podstawień listy poszukiwania.
                     Maksymalną wartością jest 15, większe wartości zostaną zmniejszone, bez wypisywania żadnych
                     ostrzeżeń.

              timeout:n
                     Ustawia czas, przez który funkcja obsługi nazw  będzie  czekać  na  odpowiedź  ze  zdalnego
                     serwera  nazw  przed wysłaniem zapytania do innego serwera nazw.  Może to nie być całkowity
                     czas, jaki jaki zajmie wywołanie interfejsu obsługi nazw i brak  gwarancji,  że  pojedyncze
                     wywołanie  odpowiada  jednemu limitowi czasu. Wyrażony w sekundach, domyślnie - RES_TIMEOUT
                     (obecnie 5, patrz <resolv.h>). Maksymalną  wartością  jest  30,  większe  wartości  zostaną
                     zmniejszone, bez wypisywania żadnych ostrzeżeń.

              attempts:n
                     Ustawia  liczbę  prób  wysyłania  przez funkcję obsługi nazw zapytań do serwerów nazw przed
                     poddaniem się i zwróceniem błędu.  Domyślnie - RES_DFLRETRY (obecnie 2, patrz  <resolv.h>).
                     Maksymalną  wartością jest 5, większe wartości zostaną zmniejszone, bez wypisywania żadnych
                     ostrzeżeń.

              rotate Ustawia RES_ROTATE w  _res.options,  powodując  wybór  serwera  nazw  spośród  wymienionych
                     serwerów  za  pomocą  algorytmu  round-robin.  Efektem tej opcji jest rozłożenie obciążenia
                     zapytaniami wszystkich wymienionych serwerów nazw,  zamiast  odpytywania  za  każdym  razem
                     pierwszego z nich.

              no-aaaa (od glibc 2.26)
                     Ustawia  RES_NOAAAA  w  _res.options,  co  powstrzymuje  zapytania  AAAA  wykonywane  przez
                     minimalny mechanizm rozwiązujący nazwy  (ang.  stub  resolver),  w  tym  wyszukiwania  AAAA
                     wyzwolone  przez  interfejsy  oparte  o NSS, takie jak getaddrinfo(3). Dotyczy to wyłącznie
                     zapytania DNS: dane IPv6 w hosts(5) są wciąż używane,  getaddrinfo(3)  z  AI_PASSIVE  wciąż
                     utworzy  adresy  IPv6,  a  skonfigurowane  serwery nazw IPv6 są wciąż używane. Aby utworzyć
                     prawidłowe wyniki Name Error (NXDOMAIN), zapytania AAAA są tłumaczone na zapytania A. Opcja
                     ta służy głównie do zastosowań diagnostycznych, aby wykluczyć negatywny  wpływ,  leżący  po
                     stronie  zapytań  AAAA  DNS.  Jest  niekompatybilna z używaniem EDNS0 oraz walidacją DNSSEC
                     przez aplikacje.

              no-check-names
                     Ustawia RES_NOCHECKNAME w _res.options, co wyłącza  sprawdzanie  przez  nowoczesne  serwery
                     BIND  przychodzących  nazw  komputerów  i  nazw  pocztowych pod kątem niepoprawnych znaków,
                     takich jak podkreślenie (_), znaki nie-ASCII lub znaki sterujące.

              inet6  Ustawia RES_USE_INET6 w _res.options.  Efektem tego  jest  próbowanie  zapytań  AAAA  przed
                     zapytaniami A wewnątrz funkcji gethostbyname(3)  i mapowanie odpowiedzi IPv4 na "tunelowaną
                     formę"  IPv6,  jeżeli znaleziono tylko rekordy A, bez rekordów AAAA. Od glibc 2.25 opcja ta
                     jest   przestarzała,   aplikacje   powinny   korzystać   z   getaddrinfo(3),   zamiast    z
                     gethostbyname(3).

              Niektóre programy zachowują się dziwacznie, jeśli ta opcja jest włączona.

              ip6-bytestring (od glibc 2.3.4 do glibc 2.24)
                     Ustawia  RES_USE_BSTRING  w  _res.options.  Powoduje to, że odwrotne wyszukiwania IPv6 będą
                     używać formatu etykiet bitowych ("bit-label") opisanego w RFC 2673. Jeśli ta opcja nie jest
                     ustawiona (tak jest domyślnie), to będzie używany format półbajtowy. Opcja usunięta w glibc
                     2.25, ponieważ korzystała z niekompatybilnego wstecznie rozszerzenia DNS, które  nigdy  nie
                     zostało zaimplementowane w Internecie.

              ip6-dotint/no-ip6-dotint (od glibc 2.3.4 do glibc 2.24)
                     Czyści  lub  ustawia  RES_NOIP6DOTINT  w  _res.options.  Jeśli  opcja  ta jest wyczyszczona
                     (ip6-dotint),  wyszukiwania  odwrotne  IPv6  są  przeprowadzane  w  (niezalecanej)  strefie
                     ip6.int.  Gdy  opcja  ta  jest  włączona  (no-ip6-dotint),  odwrotne  wyszukiwania  IPv6 są
                     przeprowadzane w strefie ip6.arpa. Opcje te są dostępne do glibc 2.24, gdzie  no-ip6-ditint
                     jest  domyślnie  włączona.  Ponieważ  obsługa ip6-dotint dawno temu zaniknęła w Internecie,
                     opcje usunięto w glibc 2.25.

              edns0 (od wersji 2.6 biblioteki glibc)
                     Ustawia RES_USE_EDNS0  w  _res.options.  Włącza  to  obsługę  rozszerzeń  DNS  opisanych  w
                     RFC 2671.

              single-request (od wersji 2.10 biblioteki glibc)
                     Ustawia  RES_SNGLKUP  w  _res.options.  Domyślnie  glibc równolegle odpytuje IPv4 i IPv6 od
                     glibc 2.9. Niektóre urządzenia serwerów  DNS  nie  obsługują  poprawnie  takich  zapytań  i
                     powodują  błąd  przekroczenia  czasu  oczekiwania  na  odpowiedź.  Opcja  ta  wyłącza takie
                     zachowanie i sprawia, że glibc  odpytuje  o  IPv6  i  IPv4  sekwencyjnie  (kosztem  pewnego
                     spowolnienia procesu translacji nazw).

              single-request-reopen (od wersji 2.9 biblioteki glibc)
                     Ustawia  RES_SNGLKUPREOP w _res.options. Mechanizm rozwiązujący używa tych samych gniazd do
                     żądań A i AAAA. Część rozwiązań sprzętowych nieprawidłowo odsyła pojedynczą odpowiedź.  Gdy
                     tak się stanie, klient systemowy poczeka na drugą odpowiedź. Włączenie tej opcji zmienia to
                     zachowanie,  dzięki  czemu  jeśli  dwa  żądania  z  tego  samego  portu  nie  są  poprawnie
                     obsługiwane, to nastąpi zamknięcie oraz otworzenie nowego gniazda przed wysłaniem  drugiego
                     żądania.

              no-tld-query (od wersji 2.14 biblioteki glibc)
                     Ustawia  RES_NOTLDQUERY  w  _res.options.  Ta  opcja powoduje, że res_nsearch() nie próbuje
                     rozwiązywać niejednoznacznej nazwy w sposób, jak gdyby była ona domeną najwyższego  poziomu
                     (ang.  top  level  domain  - TLD). Ta opcja może powodować problemy, gdy strona jako TLD ma
                     "localhost", zamiast umieścić "localhost" jako jeden z elementów listy wyszukiwania.  Opcja
                     nie działa, jeśli nie ustawiono ani RES_DEFNAMES, ani RES_DNSRCH.

              use-vc (od wersji 2.14 biblioteki glibc)
                     Ustawia RES_USEVC w _res.options. Wymusza użycie TCP do rozwiązywania nazw DNS.

              no-reload (od wersji 2.26 biblioteki glibc)
                     Ustawia  RES_NORELOAD  w _res.options. Opcja wyłącza automatyczne przeładowanie zmienionego
                     pliku konfiguracyjnego.

              trust-ad (od wersji 2.31 biblioteki glibc)
                     Ustawia RES_TRUSTAD w _res.options.  Opcja  kontroluje  zachowanie  bitu  AD  w  minimalnym
                     mechanizmie rozwiązującym nazwy (ang. stub resolver). Jeśli walidująca funkcja obsługi nazw
                     ustawi  bit  AD w odpowiedzi, oznacza to że dane zawarte w odpowiedzi zostały zweryfikowane
                     zgodnie z protokołem DNSSEC. Aby móc polegać na bicie AD, lokalny system musi ufać  zarówno
                     walidującej  funkcji,  jak  i  ścieżce  sieciowej  prowadzającej  do niej - co jest powodem
                     konieczności  jawnego  włączenia  tego  ustawienia.  Jeśli  opcja  trust-ad  jest  aktywna,
                     minimalny  mechanizm  rozwiązujący nazwy ustawia bit AD w wychodzących zapytaniach DNS (aby
                     włączyć obsługę bitu AD) i zachowuje go w odpowiedziach. Bez tej opcji,  bit  AD  nie  jest
                     ustawiany  w  zapytaniach  oraz  jest  zawsze  usuwany z odpowiedzi, przed ich przekazaniem
                     aplikacjom. Oznacza to, że aplikacje mogą zaufać bitowi AD  w  odpowiedziach,  jeśli  opcja
                     trust-ad została prawidłowo ustawiona.

                     W  glibc  2.30  i  starszych,  AD  nie  jest  ustawiany  automatycznie  w  zapytaniach, a w
                     odpowiedziach jest przekazywany aplikacjom bez żadnych zmian.

       Słowo kluczowe search  systemowego  resolv.conf  można  nadpisać  dla  danego  procesu  nadając  zmiennej
       środowiskowej LOCALDOMAIN wartość będącą rozdzieloną spacjami listą domen poszukiwania.

       Słowo  kluczowe  options  systemowego  resolv.conf  można  poprawić  dla  danego procesu nadając zmiennej
       środowiskowej RES_OPTIONS wartość będącą rozdzieloną spacjami listą opcji  obsługi  nazw  (opcje  opisano
       powyżej, pod hasłem options).

       Słowo  kluczowe  i wartość muszą pojawiać się w tej samej linii oraz słowo kluczowe (np. nameserver) musi
       rozpoczynać linię. Wartość jest elementem następującym po słowie kluczowym i  jest  od  niego  oddzielona
       znakiem spacji lub tabulacji.

       Linie zaczynające się od znaku średnika (";") lub hasha ("#") są traktowane jako komentarze.

PLIKI

       /etc/resolv.conf, <resolv.h>

ZOBACZ TAKŻE

       gethostbyname(3), resolver(3), host.conf(5), hosts(5), nsswitch.conf(5), hostname(7), named(8)

       Name Server Operations Guide for BIND

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>,
       Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając   się   z   GNU General Public License w wersji 3   lub  nowszej.  Nie  przyjmuje  się  ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net.

4th Berkeley Distribution                        2 maja 2024 r.                                   resolv.conf(5)