Provided by: manpages-pl-dev_4.23.1-1_all 
NAZWA
stat, fstat, lstat, fstatat - pobiera stan pliku
BIBLIOTEKA
Standardowa biblioteka C (libc, -lc)
SKŁADNIA
#include <sys/stat.h>
int stat(const char *restrict pathname,
struct stat *restrict statbuf);
int fstat(int fd, struct stat *statbuf);
int lstat(const char *restrict pathname,
struct stat *restrict statbuf);
#include <fcntl.h> /* Definicja stałych AT_* */
#include <sys/stat.h>
int fstatat(int dirfd, const char *restrict pathname,
struct stat *restrict statbuf, int flags);
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):
lstat():
/* Od glibc 2.20 */ _DEFAULT_SOURCE
|| _XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* Od glibc 2.10: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
|| /* glibc 2.19 i wcześniejsze */ _BSD_SOURCE
fstatat():
Od glibc 2.10:
_POSIX_C_SOURCE >= 200809L
Przed glibc 2.10:
_ATFILE_SOURCE
OPIS
Funkcje te zwracają informacje o podanym pliku w buforze wskazanym przez statbuf. Do uzyskania tej
informacji nie są wymagane prawa dostępu do samego pliku, lecz — w przypadku stat, fstatat() i lstat() —
konieczne są prawa wykonywania (przeszukiwania) do wszystkich katalogów na prowadzącej do pliku ścieżce
pathname.
stat() i fstatat() pobierają informacje o pliku wskazanym przez pathname; cechy wyróżniające fstatat()
opisano poniżej.
lstat() jest identyczny z stat(), lecz w przypadku gdy pathname jest dowiązaniem symbolicznym, to zwraca
informacje o samym dowiązaniu, a nie pliku, do którego się to dowiązanie odwołuje.
fstat() jest identyczny z stat(), z tym wyjątkiem, że plik o którym mają być pobrane informacje, jest
określony przez deskryptor pliku fd.
Struktura stat
Wszystkie te funkcje zwracają strukturę stat (zob. stat(3type)).
Uwaga: Dla zachowania wydajności i prostoty, różne pola w strukturze stat mogą zawierać stany z różnych
momentów wykonywania wywołania systemowego. Przykładowo, jeśli st_mode lub st_uid zostanie zmieniony
przez inny proces za pomocą wywołania chmod(2) lub chown(2), stat() może zwrócić stary st_mode razem z
nowym st_uid albo stary st_uid razem z nowym st_mode.
fstatat()
Wywołanie systemowe fstatat() jest ogólniejszym interfejsem do uzyskiwania dostępu do informacji o pliku,
które może wciąż zapewnić zachowanie identyczne do każdego z wywołań stat(), lstat() i fstat().
Jeśli ścieżka podana w pathname jest względna, jest to interpretowane w odniesieniu do katalogu do
którego odnosi się deskryptor pliku dirfd (zamiast w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu
wywołującego, jak w stosunku do ścieżek względnych robi to stat() i lstat()).
Jeśli pathname jest względna a dirfd ma wartość specjalną AT_FDCWD, to pathname jest interpretowana w
odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego (jak stat() i lstat()).
Jeśli ścieżka pathname jest bezwzględna, to dirfd jest ignorowane.
flags mogą wynosić albo 0, albo składać się z co najmniej jednego z poniższych znaczników zsumowanych
bitowo (OR):
AT_EMPTY_PATH (od Linuksa 2.6.39)
Jeśli pathname jest łańcuchem pustym, to działa na pliku do którego odnosi się dirfd (który mógł
zostać pozyskany za pomocą znacznika O_PATH open(2)). W takim przypadku dirfd może odnosić się do
każdego typu pliku, nie tylko katalogu, a zachowanie fstatat() jest podobne do fstat(). Jeśli
dirfd wynosi AT_FDCWD, to wywołanie działa w bieżącym katalogu roboczym. Jest to opcja
charakterystyczna dla Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.
AT_NO_AUTOMOUNT (od Linuksa 2.6.38)
Nie dokonuje automatycznego montowania składowej terminala („basename”) ścieżki z pathname. Od
Linuksa 3.1 znacznik ten jest ignorowany. Od Linuksa 4.11 znacznik ten jest implikowany.
AT_SYMLINK_NOFOLLOW
Jeśli pathname jest dowiązaniem symbolicznym, nie podąża za nim, w zamian zwracając informacje o
samym dowiązaniu, jak lstat(). Domyślnie fstatat () podąża za dowiązaniami symbolicznymi, jak
stat().)
Więcej informacji o potrzebie wprowadzenia fstatat() można znaleźć w podręczniku openat(2).
WARTOŚĆ ZWRACANA
Po pomyślnym zakończeniu zwracane jest zero. Po błędzie zwracane jest -1 i ustawiane errno, wskazując
błąd.
BŁĘDY
EACCES Brak uprawnień do przeszukiwania jednego z katalogów w ścieżce zaczynającej pathname (zob. też
path_resolution(7)).
EBADF fd nie jest prawidłowym otwartym deskryptorem pliku.
EBADF (fstatat()) pathname jest względne, lecz dirfd nie wynosi ani AT_FDCWD, ani nie jest prawidłowym
deskryptorem pliku.
EFAULT Niepoprawny adres.
EINVAL (fstatat()) Podano nieprawidłową opcję we flags.
ELOOP Podczas rozwiązywania ścieżki napotkano zbyt wiele dowiązań symbolicznych.
ENAMETOOLONG
Ścieżka pathname jest zbyt długa.
ENOENT Składnik pathname nie istnieje lub jest wiszącym dowiązaniem symbolicznym.
ENOENT pathname jest łańcuchem pustym, a we flags nie podano AT_EMPTY_PATH.
ENOMEM Brak pamięci (tj. pamięci jądra).
ENOTDIR
Składnik ścieżki pathname nie jest katalogiem.
ENOTDIR
(fstatat()) pathname jest względna, a dirfd jest deskryptorem pliku odnoszącym się do pliku,
zamiast do katalogu.
EOVERFLOW
pathname lub fd odnosi się do pliku, numeru i-węzła lub numeru bloków, których rozmiar nie jest
reprezentowalny w - odpowiednio - typie off_t, ino_t, blkcnt_t. Błąd ten może wystąpić na przykład
wtedy, gdy aplikacja skompilowana na platformie 32-bitowej bez -D_FILE_OFFSET_BITS=64 wywoła stat
() na pliku, którego rozmiar jest większy niż (1<<31)-1 bajtów.
STANDARDY
POSIX.1-2008.
HISTORIA
stat()
fstat()
lstat()
SVr4, 4.3BSD, POSIX.1-2001.
fstatat()
POSIX.1-2008. Linux 2.6.16, glibc 2.4.
Według POSIX.1-2001 lstat() na dowiązaniu symbolicznym powinien zwrócić poprawne wartości tylko w polu
st_size i w części pola st_mode związanej z typem pliku struktury stat. POSIX.1-2008 zaostrza tę
specyfikację, wymagając od lstat() zwracania poprawnych informacji we wszystkich polach z wyjątkiem bitów
trybu w st_mode.
Używanie pól st_blocks i st_blksize może być nieprzenośne (były wprowadzone w BSD; interpretacje różnią
się zarówno między systemami, jak i na jednym systemie, jeśli użyty jest zdalny system plików montowany
po NFS-ie).
Różnice biblioteki C/jądra
Z upływem czasu, zwiększanie rozmiarów struktury stat doprowadziło do powstania trzech kolejnych wersji
funkcji stat(): sys_stat() (slot __NR_oldstat), sys_newstat() (slot __NR_stat) i sys_stat64() (slot
__NR_stat64) na platformach 32-bitowych takich jak i386. Pierwsze dwie wersje były już obecne w Linuksie
1.0 (choć z różnymi nazwami), ostatnią dodano w Linuksie 2.4. Podobne uwagi mają zastosowanie do fstat()
i lstat().
Wewnątrzjądrowe wersje struktury stat, za pomocą których jądro obsługuje te różne wersje, to odpowiednio:
__old_kernel_stat
Oryginalna struktura z dość wąskimi polami i brakiem dopełnienia (wyrównania).
stat Większe pole st_ino i dodane dopełnienie do różnych części struktury pozwalające na
późniejszą rozbudowę.
stat64 Jeszcze większe pole st_ino, większe pola st_uid i st_gid aby przyjąć rozszerzone w Linuksie 2.4
UID-y i GID-y do 32 bitów i różne inne poszerzenia pól oraz jeszcze więcej dopełnień w strukturze
(dopełnione bajty zostały w końcu wykorzystane w Linuksie 2.6 po pojawieniu się 32-bitowych
identyfikatorów urządzeń oraz części nanosekundowej w polach znaczników czasowych).
Funkcja opakowująca glibc stat() ukrywa te detale przed użytkownikami, wywołując najnowszą wersję
wywołania systemowego udostępnianą przez jądra i przepakowując zwracane informacje, jeśli jest to
wymagane, dla starszych plików wykonywalnych.
Na współczesnych systemach 64-bitowych wszystko jest prostsze: istnieje jedno wywołanie systemowe stat(),
a jądro wykorzystuje strukturę stat zawierającą pola o wystarczającym rozmiarze.
Wywołanie systemowe niższego stopnia używane przez funkcję opakowującą fstatat() glibc nazywa się w
rzeczywistości fstatat64() lub, na niektórych architekturach, newfstatat().
PRZYKŁADY
Poniższy program wywołuje lstat() i wypisuje wybrane pola zwrócone w strukturze stat:
#include <stdint.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <sys/stat.h>
#include <sys/sysmacros.h>
#include <time.h>
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct stat sb;
if (argc != 2) {
fprintf(stderr, "Użycie: %s <ścieżka>\n", argv[0]);
exit(EXIT_FAILURE);
}
if (lstat(argv[1], &sb) == -1) {
perror("lstat");
exit(EXIT_FAILURE);
}
printf("ID urządzenia: [%x,%x]\n",
major(sb.st_dev),
minor(sb.st_dev));
printf("Typ pliku: ");
switch (sb.st_mode & S_IFMT) {
case S_IFBLK: printf("urządzenie blokowe\n"); break;
case S_IFCHR: printf("urządzenie znakowe\n"); break;
case S_IFDIR: printf("katalog\n"); break;
case S_IFIFO: printf("FIFO/potok\n"); break;
case S_IFLNK: printf("dowiązanie symboliczne\n"); break;
case S_IFREG: printf("zwykły plik\n"); break;
case S_IFSOCK: printf("gniazdo\n"); break;
default: printf("typ nieznany\n"); break;
}
printf("Numer i-węzła: %ju\n", (uintmax_t) sb.st_ino);
printf("Tryb: %jo (ósemkowo)\n",
(uintmax_t) sb.st_mode);
printf("Liczba dowiązań: %ju\n", (uintmax_t) sb.st_nlink);
printf("Właściciel: UID=%ju GID=%ju\n",
(uintmax_t) sb.st_uid, (uintmax_t) sb.st_gid);
printf("Preferowany rozmiar bloku I/O: %jd bajtów\n",
(intmax_t) sb.st_blksize);
printf("Rozmiar bloku: %jd bajtów\n",
(intmax_t) sb.st_size);
printf("Liczba przydzielonych bloków: %jd\n",
(intmax_t) sb.st_blocks);
printf("Ostatnia zmiana stanu: %s", ctime(&sb.st_ctime));
printf("Ostatni dostęp do pliku: %s", ctime(&sb.st_atime));
printf("Ostatnia zmiana pliku: %s", ctime(&sb.st_mtime));
exit(EXIT_SUCCESS);
}
ZOBACZ TAKŻE
ls(1), stat(1), access(2), chmod(2), chown(2), readlink(2), statx(2), utime(2), stat(3type),
capabilities(7), inode(7), symlink(7)
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>,
Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-
list@lists.sourceforge.net.
Linux man-pages 6.8 2 maja 2024 r. stat(2)