Provided by: manpages-pl_4.23.1-1_all bug

NAZWA

       debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

       debugfs  [  -DVwcin  ]  [  -b  rozmiar-bloku  ]  [  -s  superblok ] [ -f plik-komend ] [ -R komenda] [ -d
       urządzenie-źródła-danych ] [ -z plik-zapasowy ] [ urządzenie ]

OPIS

       Program debugfs jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia i  zmiany  stanu  systemu
       plików typu ext2, ext3 lub ext4.

       Urządzenie jest urządzeniem blokowym (np. /dev/sdXX) lub plikiem zawierającym system plików.

OPCJE

       -w     Określa,  że  system plików powinien być otwarty w trybie odczyt-zapis (read-write). Bez tej opcji
              system plików otwierany jest w trybie tylko-do-odczytu (read-only).

       -n     Wyłącza weryfikację sumy kontrolnej metadanych. Powinno się jej używać tylko wówczas, gdy jest się
              przekonanym o poprawności metadanych, pomimo odmiennych komunikatów e2fsprogs.

       -c     Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym (catastrophic mode), gdzie
              i-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo odczytywane.  Ta  opcja  może  być  przydatna  dla
              znacznie uszkodzonych systemów plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.

       -i     Powoduje,  że  urządzenie  reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program e2image. Ponieważ obraz
              ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy bitowe alokacji i-węzłów oraz
              tablicę i-węzłów, wiele komend debugfs nie będzie działało poprawnie.  Ostrzeżenie: nie ma żadnych
              bezpiecznych sprawdzeń, dlatego debugfs może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak  ls,
              dump, itd.  debugfs jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!

       -d urządzenie-źródła-danych
              W  użyciu  z opcją -i, określa urządzenie-źródła-danych, które powinno być użyte do odczytu bloków
              nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie.

       -b rozmiar-bloku
              Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików (w bajtach) zamiast, tak jak normalnie,
              wykrywać odpowiedni rozmiar. Opcja ta powinna być rzadko używana,  głównie  w  przypadku  systemów
              plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia.

       -s superblok
              Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego (położonego w odstępie
              1024  bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się opcję -s, konieczne jest również podanie
              rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu opcji -b. Opcja ta powinna być rzadko używana,  głównie
              w przypadku systemów plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia.

       -f plik_komend
              Powoduje,  że  debugfs  odczytuje komendy z pliku komend i wykonuje je. Po zakończeniu wykonywania
              tych komend debugfs kończy pracę.

       -D     Powoduje, że debugfs otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia, pomijając bufory.
              Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe urządzenia, przede wszystkim szkielet  mapujący  urządzenia
              (device mapper) nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).

       -R żądanie
              Powoduje wykonanie pojedynczego żądania i zakończenie pracy.

       -V     Wyświetla wersję programu debugfs i kończy pracę.

       -z plik-zapasowy
              Przed  nadpisaniem  bloku  w  systemie  plików, zapisuje jego starą zawartość do pliku zapasowego.
              Później można użyć programu eundo(8) do przywrócenia starej  zawartości  systemu  plików  z  pliku
              zapasowego,  jeśli  coś pójdzie nie tak. Jeśli jako plik-zapasowy poda się pusty łańcuch, przyjmie
              on  wartość  domyślną:  debugfs-urządzenie.e2undo  w  katalogu  określonym  zmienną   środowiskową
              E2FSPROGS_UNDO_DIR.

              OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub zawieszenia systemu.

OKREŚLANIE PLIKÓW

       Wiele  komend  debugfs pobiera określ-pliku jako argument określający i-węzeł (w przeciwieństwie do nazwy
       ścieżkowej) systemu plików, aktualnie otwartego przez debugfs.  Argument określ-pliku może być  podany  w
       dwu  postaciach.  Pierwszą  jest numer i-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np.  <2>.  Drugą postać stanowi
       nazwa ścieżkowa; jeśli jest ona poprzedzona ukośnikiem ('/'), to będzie interpretowana względem  katalogu
       głównego  (root)  systemu  plików aktualnie otwartego przez debugfs.  Jeśli nie, to interpretowana będzie
       względem bieżącego katalogu roboczego, jaki jest w ustawiony  w  danym  momencie  w  debugfs.   Można  go
       zmienić posługując się komendą debugfs o nazwie cd.

POLECENIA

       debugfs jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.

       blocks określ-pliku
              Wypisuje bloki używane przez i-węzeł określ-pliku na standardowe wyjście.

       bmap [ -a ] określ-pliku blok-logiczny [blok-fizyczny]
              Wypisuje  lub  ustawia  numer  fizycznego  bloku,  odnoszącego  się  do logicznego bloku o numerze
              blok-logiczny w i-węźle określ-pliku. Jeśli podano flagę -a program postara się przydzielić  blok,
              jeśli będzie to konieczne.

       block_dump [ -x ] [-f plik-wyjściowy] numer-bloku
              Zrzuca  blok  systemu  plików  podany jako numer-bloku szesnastkowo i w formacie ASCII na konsolę.
              Jeśli podano opcję -f, to numer bloku jest liczony od początku podanego  pliku-wyjściowego.  Jeśli
              podano  opcję  -x, to blok jest interpretowany jako blok atrybutu rozszerzonego i jest wypisywany,
              aby pokazać strukturę danych atrybutów rozszerzonych.

       cat określ-pliku
              Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku na standardowe wyjście.

       cd określ-pliku
              Zmienia bieżący katalog roboczy na określ-pliku.

       chroot określ-pliku
              Zmień katalog główny (root) na katalog określ-pliku.

       close [-a]
              Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się  opcję  -a,  to  wypisywane  są  wszystkie
              zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w
              stosunku do głównego.

       clri określ-pliku
              Czyści zawartość i-węzła określ-pliku.

       copy_inode i-węzeł-źródłowy i-węzeł-docelowy
              Kopiuje   zawartość   struktury   i-węzła-źródłowego   i   używa   jej   do  nadpisania  struktury
              i-węzła-docelowego.

       dirsearch określ-pliku nazwa-pliku
              Przeszukuje katalog określ-pliku szukając nazwy-pliku.

       dirty [-clean]
              Oznacza system plików jako "brudny",  dzięki  czemu  superblok  zostanie  zapisany  przy  wyjściu.
              Dodatkowo czyści flagę prawidłowości superbloku lub, jeśli podano opcję -clean, ustawia ją.

       dump [-p] określ-pliku plik-wyjściowy
              Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku do pliku wyjściowego plik-wyjściowy.  Jeśli podano opcję -p,
              to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach plik-wyjściowy, tak jak dla określ-pliku.

       dump_mmp [blok-mmp]
              Wyświetla   wartości  pól  zabezpieczenia  przed  wielokrotnym  montowaniem  (ang.  multiple-mount
              protection - MMP). Jeśli podano blok-mmp, to weryfikuje i zrzuca wartości MMP  z  podanego  numeru
              bloku,  w  przeciwnym  razie  używa  pola s_mmp_block w superbloku to odnalezienia i wykorzystania
              istniejącego bloku MMP.

       dx_hash [-cv] [-h algorytm-skrótu] [-s ziarno-skrótu] nazwa-pliku
              Oblicza skrót katalogu nazwa-pliku. Opcja -c powoduje zamianę  wszystkich  liter  na  małe,  przed
              obliczeniem  skrótu.  Opcja  -v zwiększy szczegółowość komunikatów dx_hash oraz wypisze algorytm i
              ziarno skrótu, przed jego obliczeniem. Jeśli system plików jest  otwarty,  używa  ziarna-skrótu  i
              domyślnego  algorytmu-skrótu  używanego przez system plików, choć można to przesłonić opcjami -h i
              -s. Algorytm skrótu podany opcją -h może być następujący: legacy, half_md4 lub tea. Ziarno  skrótu
              podane opcją -s musi być w formacie UUID.

       dump_extents [-n] [-l] określ-pliku
              Zrzuca  drzewo  ekstentów  i-węzła  określ-pliku.  Flaga  -n  spowoduje, że dump_extents wyświetli
              jedynie wewnętrzne węzły w drzewie ekstentów. Flaga  -l  spowoduje,  że  opcja  wyświetli  jedynie
              liście drzewa ekstentów.

              Proszę  zauważyć,  że  długość  i  zakres  bloków  do  ostatniego  ekstenta w węźle wewnętrznym są
              przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są przechowywane w strukturze danych  systemu
              plików.  Wyświetlane wartości nie muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub
              uszkodzenia w systemie plików.

       dump_unused
              Zrzuca nieużywane bloki zawierające bajty niezerowe.

       ea_get [-f plik-wyjściowy]|[-xVC] [-r] określ-pliku nazwa-atrybutu
              Pobiera wartości atrybutu rozszerzonego nazwa-atrybutu w pliku określ-pliku i wypisuje je albo  na
              standardowe wyjście albo do pliku-wyjściowego.

       ea_list okresl-pliku
              Wypisuje listę atrybutów rozszerzonych związanych z plikiem określ-pliku na standardowe wyjście.

       ea_set [-f plik-wejściowy] [-r] określ-pliku nazwa-atrybutu wartość-atrybutu
              Ustawia  wartości  atrybutu  rozszerzonego nazwa-atrybutu w pliku określ-pliku na wartość łańcucha
              wartość-atrybutu lub odczytuje je z pliku-wejściowego.

       ea_rm określ-pliku nazwy-atrybutów...
              Usuwa atrybut rozszerzony nazwa-atrybutu z pliku określ-pliku.

       expand_dir określ-pliku
              Rozwija katalog określ-pliku.

       fallocate określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]
              Przydziela  i  mapuje  niezainicjowane  bloki  do   określ-pliku,   pomiędzy   blokiem   logicznym
              blok-początkowy  a blokiem-końcowym (włącznie). Jeśli nie podano bloku-końcowego, funkcja dokonuje
              mapowania do momentu gdy wyczerpią się wolne bloki  dysku  lub  gdy  osiągnie  maksymalny  rozmiar
              pliku. Istniejące przypisania nie ulegają zmianie.

       feature [cecha] [-cecha] ...
              Ustawia  (lub  czyści  - z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a następnie wyświetla
              aktualny stan cech systemu plików.

       filefrag [-dvr] określ-pliku
              Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w określ-pliku.  Jeśli  określ-pliku  jest  katalogiem,  a  nie
              podano  opcji -d, to filefrag wypisze liczbę ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja -v
              spowoduje, że filefrag wypisze tabelaryczną listę  ciągłych  ekstentów  pliku.  Opcja  -r  oznacza
              rekurencyjne wypisanie katalogu.

       find_free_block [liczba [cel]]
              Znajduje  pierwsze  liczba  wolnych  bloków, poczynając od cel i alokuje je. Dostępne również jako
              ffb.

       find_free_inode [katalog [tryb]]
              Znajduje wolny i-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument katalog  określa  numer  i-węzła
              katalogu,  w  którym  ma  zostać umieszczony i-węzeł. Drugi opcjonalny argument tryb określa prawa
              nowego i-węzła (jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit katalogu,  to  procedura  alokacji  będzie
              działać odmiennie). Dostępne również jako ffi.

       freeb blok [liczba]
              Zaznacza  blok  o  numerze  blok  jako  niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument
              liczba,  to  liczba  bloków  zaczynając  od  bloku  o  numerze  blok  zostanie   zaznaczona   jako
              niezaalokowana.

       freefrag [-c część_kb ]
              Wypisuje  fragmentację  wolnej  przestrzeni  w  aktualnie otwartym systemie plików. Jeśli poda się
              opcję -c, to polecenie freefrag wypisze liczbę wolnych części o rozmiarze część_kb. Rozmiar części
              musi być potęgą dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików.

       freei określ-pliku [numer]
              Zwalnia i-węzeł podany przez określ-pliku.  Jeśli  poda  się  numer,  to  czyści  również  numer-1
              i-węzłów po podanym i-węźle.

       get_quota typ-kwoty identyfikator
              Wyświetla   informacje   o  przydziałach  dla  danego  typu  (użytkownik,  grupa  lub  projekt)  i
              identyfikatora przydziału

       help   Pokazuje listę poleceń rozumianych przez debugfs.

       htree_dump określ-pliku
              Zrzuca indeksowany za pomocą skrótów katalog określ-pliku, pokazując jego strukturę drzewa.

       icheck blok ...
              Pokazuje zestawienie i-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w wierszu poleceń.

       inode_dump [-b]|[-e]|[-x] określ-pliku
              Wypisuje zawartość struktury i-węzła w formacie szesnastkowym i ASCII. Opcja -b nakazuje zrzucenie
              wyłącznie zawartości listy i_blocks. Opcja -e powoduje zrzucenie wyłącznie  zawartości  dodatkowej
              przestrzeni  i-węzła,  używanej  do  przechowywania  atrybutów  rozszerzonych na miejscu. Opcja -x
              powoduje zrzucenie zinterpretowanej dodatkowej przestrzeni i-węzła i atrybutów rozszerzonych. Jest
              to przydatne przy szukaniu błędów w uszkodzonych i-węzłach zawierających atrybuty rozszerzone.

       imap określ-pliku
              Wypisuje położenie struktury danych i-węzła (w tabeli i-węzłów) określ-pliku.

       init_filesys urządzenie rozmiar-bloku
              Tworzy system plików ext2 na urządzeniu urządzenie z rozmiarem  urządzenia  rozmiar-bloku.  Proszę
              zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać
              program  mke2fs(8).  Ta  komenda jest tylko wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która
              ustawia superblok i deskryptory bloków.

       journal_close
              Zamyka otwarty dziennik.

       journal_open[-c] [-v wersja] [-f dziennik-rozszerzony]
              Otwiera dziennik do odczytu i zapisu. Sprawdzanie sum kontrolnych dziennika można włączyć  podając
              -c  a  ich  format  (2  lub  3)  można  wybrać  opcją  -v.  Dziennik rozszerzony można załadować z
              dziennika-rozszerzonego.

       journal_run
              Odtwarza ponownie wszystkie transakcje w otwartym dzienniku.

       journal_write [-b bloki] [-r do-odrzucenia] [-c] plik
              Zapisuje transakcje w otwartym dzienniku. Listę bloków  do  zapisania  należy  podać  jako  bloki,
              używając  przecinka  jako  separatora;  same  bloki  powinny być możliwe do odczytu z pliku. Listę
              bloków do  odrzucenia  należy  podać  jako  do-odrzucenia,  używając  przecinka  jako  separatora.
              Domyślnie   na   końcu   zapisywany   jest   rekord  potwierdzenia,  -c  przełączy  na  transakcję
              niezatwierdzoną.

       kill_file określ-pliku
              Zwalnia (dealokuje) i-węzeł określ-pliku i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie  usuwa  to  żadnych
              wpisów  katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i-węzła.  Aby usunąć (ang. unlink) plik, proszę
              zapoznać się z poleceniem rm(1).

       lcd katalog
              Zmienia bieżący katalog roboczy debugfs na katalog na pierwotnym (native) systemie plików.

       list_quota typ-przydziału
              Wyświetla informacje o przydziałach dla danego typu przydziału (użytkownik, grupa lub projekt).

       ln określ-pliku plik-docelowy
              Tworzy dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie plik-docelowy, do pliku określ-pliku. Proszę  zauważyć,
              że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

       logdump [-acsOS] [-b blok] [-n numer-transakcji] [-i -określ-pliku] [-f dziennik] [plik-wyjściowy]
              Zrzuca  zawartość  dziennika  ext3.  Domyślnie zrzuca, i-węzeł dziennika brany z superbloku. Można
              przesłonić ten wybór za pomocą opcji -i, która zrzuca dziennik  z  wewnętrznego  i-węzła  podanego
              jako określ-pliku. Zwykły plik zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji -f. Opcja -s
              wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika.

              Opcja -S powoduje wypisanie przez logdump zawartości superbloku dziennika.

              Opcja -a powoduje, że logdump wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z opcją -b logdump
              wypisuje  wszystkie  rekordy  dziennika,  które  odnoszą  się do podanego bloku. Opcja -c wypisuje
              zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje -a i -b.

              Opcja -O powoduje, że logdump wyświetli stare  (dla  których  utworzono  punkty  kontrolne)  wpisy
              dziennika.  Można  w  ten  sposób  spróbować prześledzić problemy dziennika nawet po jego ponownym
              odtworzeniu.

              Opcja -n spowoduje, że logdump będzie kontynuować poza  blok  dziennika,  któremu  brakuje  liczby
              magicznej. Zatrzyma się tylko po wypisaniu całego dziennika lub po osiągnięciu numeru-transakcji.

       ls [-l] [-c] [-d] [-p] [-r] określ-pliku
              Wypisuje  listę  plików  w  katalogu  określ-pliku. Flaga -c powoduje wyświetlenie sum kontrolnych
              bloków katalogu (jeśli są obecne). Flaga -d wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Flaga -l  wypisuje
              pliki  za  pomocą  bardziej  szczegółowego  formatu. Opcja -p wypisze pliki w formacie, który jest
              łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać  ewentualne  spacje  i  inne
              znaki  niedrukowalne  na  końcu  nazw plików. Flaga -r wymusi wypisywanie nazwy pliku, nawet jeśli
              jest zaszyfrowana.

       list_deleted_inodes [limit]
              Wypisuje usunięte i-węzły, opcjonalnie ograniczone  do  usuniętych  limit  sekund  temu.  Dostępne
              również jako lsdel.

              Polecenie  było  przydatne  do  usuwania  przypadkowo  skasowanych  plików  z systemu plików ext2.
              Niestety nie jest przydatne do tego celu w systemach plików ext3 ani ext4, ponieważ  bloki  danych
              i-węzłów nie są już dostępne po zwolnieniu i-węzła.

       modify_inode określ-pliku
              Zmienia zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku. Dostępne również jako mi.

       mkdir określ-pliku
              Tworzy katalog.

       mknod określ-pliku [p|[[c|b] główny poboczny]]
              Tworzy  plik  specjalny  urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub blokowego). Jeżeli
              tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać podany główny  (major)  i  poboczny
              (minor) numer urządzenia.

       ncheck [-c] numer-i-węzła ...
              Za  pomocą  żądanej  listy numerów i-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych i-węzłów. Flaga -c
              włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie katalogu, upewniając się, że  pasuje  on  do
              typu i-węzła.

       open [-weficD] [-b rozmiar-bloku] [-d nazwa-obrazu] [-s superblok] [-z plik-zapasowy] urządzenie
              Otwiera  system plików do edycji. Flaga -f wymusza otwarcie systemu plików nawet wtedy gdy posiada
              on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły by otwarciu.  Opcja -e powoduje,
              że system plików jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje -b -c, -d, -i, -s, -w i -D zachowują się
              tak samo jak te z debugfs.

       punch określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]
              Usuwa bloki w i-węźle, poczynając od bloku-początkowego do bloku-końcowego.  Jeśli  nie  poda  się
              bloku-końcowego,  to  ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate), tzn. dealokowane
              będą wszystkie bloki od bloku-początkowego, aż do końca pliku.

       symlink określ-pliku cel
              Tworzy dowiązanie symboliczne.

       pwd    Pokazuje bieżący katalog roboczy.

       quit   Kończy pracę debugfs.

       rdump katalog[...] miejsce-docelowe
              Zrzuca rekurencyjnie katalog lub wiele katalogów wraz z zawartością  (włączając  plik,  dowiązania
              symboliczne  i  inne  katalogi)  w  miejsce_docelowe,  które powinno być istniejącym katalogiem na
              pierwotnym systemie plików.

       rm ścieżka
              Usuwa (ang. unlink) ścieżkę. Jeśli spowoduje to, że i-węzeł wskazywany przez  ścieżka  nie  będzie
              posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink().

       rmdir określ-pliku
              Usuwa katalog określ-pliku.

       setb blok [liczba]
              Zaznacza  blok o numerze blok jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument liczba,
              to wtedy liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako zaalokowana.

       set_block_group num-dgb pole wartość
              Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez num-dgb tak, że pole  deskryptora  pole  będzie
              miało wartość wartość. Dostępne również jako set_bg.

       set_current_time czas
              Ustawia aktualny czas (w sekundach od epoki uniksa) przy ustawianiu pól systemu plików.

       seti określ-pliku [liczba]
              Oznacza  i-węzeł  określ-pliku,  jako  użyty  w  mapie  bitów  i-węzła.  Jeśli poda się liczbę, to
              oznaczanych jest również liczba-1 i-węzłów po podanym i-węźle.

       set_inode_field określ-pliku pole wartość
              Modyfikuje i-węzeł określony przez określ-pliku tak,  że  pole  pole  ma  wartość  wartość.  Lista
              prawidłowych  pól i-węzła, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą:
              set_inode_field -l. Dostępne również jako sif.

       set_mmp_value pole wartość
              Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple-mount protection - MMP) tak,
              że pole mmp pole, ma wartość wartość. Lista poprawnych  pól  MMP,  które  mogą  być  ustawione  tą
              komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: set_mmp_value -l. Dostępne również jako smmp.

       set_super_value pole wartość
              Ustawia  pole superbloku pole na wartość wartość. Wszystkie prawidłowe pola superbloku, które mogą
              być ustawione tą komendą, mogą zostać wyświetlone za pomocą: set_super_value -l. Dostępne  również
              jako ssv.

       show_debugfs_params
              Wyświetla parametry debugfs takie jak informacje o obecnie otwartych systemach plików.

       show_super_stats [-h]
              Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga -h, wypisywana
              jest tylko zawartość superbloku. Dostępne również jako stats.

       stat określ-pliku
              Wyświetla zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.

       supported_features
              Wyświetla funkcje systemu plików obsługiwane przez tę wersję debugfs.

       testb blok [liczba]
              Sprawdza,  czy blok o numerze blok jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.  Jeżeli
              podany jest opcjonalny argument liczba, wtedy zostanie  sprawdzona  liczba  bloków  zaczynając  od
              bloku o numerze blok.

       testi określ-pliku
              Sprawdza, czy i-węzeł określ-pliku jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.

       undel <numer-i-węzła> [ścieżka]
              Odwołuje  usunięcie  podanego  numeru  i-węzła  (który musi być ujęty w nawiasy trójkątne), dzięki
              czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie dowiązuje odzyskany i-węzeł  do  podanej
              ścieżki. Po użyciu komendy undel powinno się zawsze uruchomić e2fsck, w celu odzyskania usuniętych
              plików.

              Proszę  zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to dowiązywanie i-węzła do
              katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może spowodować alokację bloku, który był wcześniej
              użyty przez jeden z plików do odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać  wszystkie  i-węzły  bez
              podawania ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy link, która dowiązuje
              i-węzeł  do  ścieżki  docelowej,  lub  użyć  e2fsck  do  sprawdzenia  systemu  plików i dowiązania
              wszystkich odzyskanych i-węzłów do katalogu lost+found.

       unlink ścieżka
              Usuwa dowiązanie do i-węzła, określone przez ścieżkę.  Proszę  zauważyć,  że  nie  dostosowuje  to
              odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

       write plik-źródłowy plik-wyjściowy
              Kopiuje  zawartość  pliku-źródłowego  do  nowo  tworzonego  pliku  w  systemie  plików,  o  nazwie
              plik-wyjściowy.

       zap_block [-f plik] [-o przesunięcie] [-l długość] [-p wzorzec] numer-bloku
              Nadpisuje blok określony numerem-bloku bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję  -p  bajtami
              określonymi  we  wzorcu.  Jeśli  podano  -f, to numer-bloku jest liczony w odniesieniu do początku
              pliku podanego jako określ-pliku. Opcje -o i -l ograniczają przedział bajtów do  wyczyszczenia  do
              podanego przesunięcia i długości w odniesieniu do początku bloku.

       zap_block [-f określ-pliku] [-b bit] numer-bloku
              Zamienia porcje bitów fizycznego numeru-bloku. Jeśli podano -f, numer bloku jest blokiem logicznym
              liczonym od początku określ-pliku.

ZMIENNE ŚRODOWISKOWE

       DEBUGFS_PAGER, PAGER
              Program  debugfs zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez program stronicujący. Są
              to następujące komendy: show_super_stats (stats),  list_directory  (ls),  show_inode_info  (stat),
              list_deleted_inodes  (lsdel)  i  htree_dump.  Można podać określony program stronicujący za pomocą
              zmiennej środowiskowej DEBUGFS_PAGER lub, jeśli nie jest ustawiona, PAGER.

              Proszę zauważyć, że ponieważ program  stronicujący  jest  używany  zawsze,  to  less(1)  nie  jest
              szczególnie  dobry,  ponieważ  czyści ekran przed wyświetleniem wyjścia komendy i czyści ekran, po
              wyjściu programu stronicującego. Wielu  użytkowników  preferuje  używanie  less(1)  do  większości
              zastosowań  i  jest  to powód, dla którego dostępna jest zmienna środowiskowa DEBUGFS_PAGER, która
              przesłania ogólniejszą zmienną środowiskową PAGER.

AUTOR

       debugfs zostało napisane przez Theodore Ts'o <tytso@mit.edu>.

ZOBACZ TAKŻE

       dumpe2fs(8), tune2fs(8), e2fsck(8), mke2fs(8), ext4(5)

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika  są:  Wojtek  Kotwica  <wkotwica@post.pl>  i
       Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze  tłumaczenie  jest  wolną  dokumentacją.  Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
       zapoznając  się  z  GNU General Public License w wersji 3  lub  nowszej.   Nie   przyjmuje   się   ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy  w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net.

E2fsprogs wersja 1.47.1                             maj 2024                                          DEBUGFS(8)