NAZWA

       ceil,  ceilf,  ceill  -  funkcja  zaokrąglająca  w  górę:  najmniejsza  wartość całkowita nie mniejsza od
       argumentu

SKŁADNIA

       #include <math.h>

       double ceil(double x);
       float ceilf(float x);
       long double ceill(long double x);

       Proszę linkować z -lm.

   Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

       ceilf(), ceill():
           _ISOC99_SOURCE || _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
               || /* Od glibc 2.19: */ _DEFAULT_SOURCE
               || /* Glibc w wersji <= 2.19: */ _BSD_SOURCE || _SVID_SOURCE

OPIS

       Funkcje te zwracają najmniejszą wartość całkowitą nie mniejszą od x.

       Na przykład ceil(0.5) zwraca 1.0, a ceil(-0.5) zwraca -0.0.

WARTOŚĆ ZWRACANA

       Funkcje te zwracają zaokrągloną w górę wartość x.

       Jeśli x jest całkowite, +0, -0, NaN lub nieskończoność, to zwracane jest x.

BŁĘDY

       Nie występują. POSIX.1-2001 dokumentuje błąd zakresu przy przepełnieniu — patrz UWAGI.

ATRYBUTY

       Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7).
       ┌──────────────────────────┬────────────────────────┬─────────┐
       │ Interfejs                │ Atrybut                │ Wartość │
       ├──────────────────────────┼────────────────────────┼─────────┤
       │ ceil(), ceilf(), ceill() │ Bezpieczeństwo wątkowe │ MT-Safe │
       └──────────────────────────┴────────────────────────┴─────────┘

ZGODNE Z

       C99, POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.

       Wariant zwracający wartość typu double jest zgodny również z SVr4, 4.3BSD, C89.

UWAGI

       SUSv2 oraz POSIX.1-2001 zawierają tekst dotyczący przepełnienia (które może spowodować  ustawienie  errno
       na  ERANGE  lub  spowodować  wyjątek  FE_OVERFLOW). W praktyce wynik nie może spowodować przepełnienia na
       żadnej  współczesnej  maszynie,  więc  obsługa  tego  błędu  jest  po  prostu  bezsensowna.  (Dokładniej,
       przepełnienie  może  wystąpić,  tylko  gdy  wartość  maksymalna wykładnika jest mniejsza niż liczba bitów
       mantysy. Według standardu IEEE-754 dla 32 i 64-bitowych  liczb  zmiennoprzecinkowych  wartość  maksymalna
       wykładnika wynosi 128 (odpowiednio 1024), a liczba bitów mantysy wynosi 24 (odpowiednio 53)).

       Wartość całkowita zwracana przez te funkcje może być zbyt duża, by przechować ją w danym typie całkowitym
       int, long itp.). Aby uniknąć przepełnienia, które powoduje, że wynik funkcji jest nieokreślony, aplikacja
       powinna sprawdzać zakres zwróconej wartości, zanim przypisze ją do zmiennej całkowitej.

ZOBACZ TAKŻE

       floor(3), lrint(3), nearbyint(3), rint(3), round(3), trunc(3)

O STRONIE

       Angielska  wersja  tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
       dotyczące   zgłaszania   błędów   oraz   najnowszą   wersję   oryginału   można   znaleźć   pod   adresem
       https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

T◈UMACZENIE

       Autorami    polskiego    tłumaczenia   niniejszej   strony   podręcznika   są:   Andrzej   Krzysztofowicz
       <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając   się   z   GNU General Public License w wersji 3   lub  nowszej.  Nie  przyjmuje  się  ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net.

                                               15 września 2017 r.                                       CEIL(3)